متن
موسیقی
دکور
نورپردازی
کارگردانی
ریتم

نگم براتون که فرشته خانم عرفایی هم نتونست جای کمرنگ عوامل فوق الذکر رو پر کند.

توی این شب گرم مرداد که ما دیدیم، در این اتاق بادی نوزید.

کار جمع و جور و شیکی رو شاهد بودم
بازیها بالغ و دلنشین
متن با ایده ناب اما پردازش ایده راصی کننده نبود
دیالوگها قابل تامل و کار درست گرچه سیاست زدگی و تکرار هم درش رخنه کرده که قابل پرهیز مینمود.
دکور و کارگردانی خنثی
بنظرم کار روبراه بود و محترمی برای دیدن

بازیها در نیومده بود
منن چنگی به دل نزد
کارگردانی حسش نکردم
دکور و جانمایی رنج آور ( مخصوصا دوتا روشنایی وسط صحنه)
سالن عین این روزها رو مخ و گرم
بهرحال حظی نبردیم از این شب مرداد

متن و بازنویسی انجام شده قابل اعتناست با یک ایده قابل باور
بازی ایوب خان چشم نواز و ۳ کاراکتر با بازیهای متوسط
نقطه بهبود کار بنظرم رها شدن از شوخیهای تکرار شونده ی سطح پایین لفظی خواهد بود.

"تاریخ هم قهرمانان و هم قربانیان خود را تمسخر میکند."

اسم کار باید لذت تیاتر میبود.

بنظرم متن از اجرا جلوتر و جذاب تر بود.
نبود موسیقی و نور پردازی به چشم می آمد.

شاید زود باشه ولی بنظرم کار درنیومده بود.
بازی آقای مولویان مخصوصا در دوره مستی شون خیلی به چشم میوومد ولی بقیه بازی ها متوسط ( حتی آقای سیدی در دوره آشفتگیشون بنظرم مصنوعی)

از منظر سناریو منطق روایی داستان باگ داشت و سیر تحولات انسانی و اتفاقات
اقناع کننده گی مطلوبی نداشت.

دکور ، صحنه و قطعات موسیقی کار رو دوست داشتم.

بازی ها و متن
آبیه رو آتیش این روزها

کارگردانی
ظریف و روانکاوانه

کارش چنجس باید به نیش بکشی

دیدمش
با نیم ساعت تاخیر شروع شد ( گویا فقط بدلیل تاخیر مهمان ویژه اجرا آقای مسعود خان کیمیایی)
صدای هواساز سالن در شروع اجرا شنیدن دیالوگ ها رو نامیسر کرده بود و بعد از تذکر و خاموش شدن تحمل گرما رو .
سالن مملو بود مهمانان گروه اجرایی که تو خود حدیث مفصل بخوان.
اما برسیم به خود اجرا؛
متن جذاب نبود ولی توش نوستالژی داشت برای بچه های دهه شصت
بازی ها روان بود و بازیگردانی کار بچشم میومد ولی دلنشین نبودن
نورپردازی تقریبن نداشت و صحنه پردازی دم دستی کار شده بود.

کار همانند کارهای مهمان ویژه اش به شکل مستقیم و رنج اوری به بیان مشکل میپردازه اونهم در لایه کاملن بیرونی و فیلمفارسی طوری.

امشب همراه با تردید اولیه به دیدن کار نشستم

اجرای لطیف از بابت بازی های بی پیرایه و طبیعی و متنی نچندان بی نقص ولی نوستالژیک
صحنه پردازی و کارگردانی رو با توجه به جوان بودن تیم کار خواهید پسندید
یه کار بی ادعا که حرفی برای زدن داره هرچند با ریتمی کند و خلا های نمایش نامه ای اون رو تثبیت نمیکنه

کار رو به توصیه آقای سوبژه و بهمراه سه نفر از دوستانم دیدیم
نظم و کیفیت سالن استاد انتظامی رو که استحضار دارید
بازی ها قابل احترام و مفرح اند. با تاکید روی آقای برقعی
متن تئاتری- انتقادی با خلق موقعیت های ریز کمدی
بنظرم سرفصلهای متعددی از نقد درش گنجونده شده که بانقد " چرایی کارگردان" به وجدم آورد.
همراهانم به جز یکی از کار بهره ای نبردند ولی اجرای محترم و متفکری رو شاهد بودم.
پارامترهای جذابیت معمول شده ی کارهای امروز که فراموش کنیم کار برای دیده شدن پتانسیل خوبی داره مشخصا برای کسانی که در فضای حرفه ای تیاتر نفس میکشند.

امشب با حدود ۲۰ نفر دیگه کار رو دیدم
متن حرف داشت ولی بنظرم یه جاهای کار می لنگید
ریتم و بازیها متوسط با صدای صحنه مزاحم
موسیقی کمکی به کار نکرده بود
بنظرم انتخاب بازیگر و کارگردانی هم محل بحث میتونه باشه
طراحی صحنه هم که ابتدایی
جزو کارایی بود که دیدنش چیزی رو بهتر نمیکنه حتی حال رو.

کار حرفی برای گفتن نداشت حیف

امشب بعد دیدن یه کار نچسب عصرگاهی بدیدنش نشستم
اجرا توش انرژی و خلاقیت ، موزیک و حرکت هست
بازیهاش رو با تلاش و هماهنگی دراورده بودن و دلنشین
متن از مغز داستان ابولقاسم خان فردوسی جون میگیره ولی با قلم امروز روانش کردن که گاه و بیگاه تو ذوق میزنه
یکم صبوری کنین کارش بی نصیبتون نمیزاره.

عصری گفتم برم یه کار خوب ببینم دلم یه هوایی عوض کنه تو این واویلا
که نشد.

مجبور شدم یه کار دیگه ببینم بلکه بشوره و ببره این اجرای نچسب رو

که شد.

بالاخره دیدمش هرچند از روی بالکن :)

طراحی ، متن، موسیقی، دکور و بازیها قابل دفاع و دلنشین بودند
پ.ن سوزنبان و رصا بهبودی ستاره دار

تیاترشهر همواره برای اجراهای سنگین بوسیله نکته های بد ریز و مدیریتی
هنرنمایی میکنه مثل عدم تعهد به راه ندادن پس از شروع.

امشب کار رو دیدم

روایت و بازیها سطحی جلوه میکنه و در نیومده بود
کارگردانی و طراحی رو دنبالش نباشین
متن یه سورپریز با ایده هالیودی داشت (شاید برای شما هم اتفاق ببافته) همچنین شخصا لفاظی مستقیم پیرامون تلخی رو لزوما منشا اثر نمیدونم

متن حرف داره ولی زیاده گویی و دیالوگ ضعیف آزاردهندس
بازیها آماتور ولی قابل تحمل که میتونه ایراد کارگردانی هم باشه

دیدنش خالی از لطف نیست.

اجرای عمیق و دلچسبیه
اگر تمرکز دارید به تماشاش بشینید ولذت ببرید