درود دوستان...
یکی از ابعاد مهم سینما ادبیات است...هر اثری وقتی که در مدیوم خودش کامل و درست باشه دیگر قابل برگرداندن به اثر دیگری نیست , اقای هیچکاک معتقد بود رمانهایی که کامل و خود کفا هستند آنها هیچ وقت به درد فیلم نمی خورنند یعنی هیچ وقت جنگ و صلح و یا جنایات و مکافات در مدیوم سینما و در هیچ ورسیون موفق نبوده , ولی بعضی مواقع به داستانهای کوتاهی بر می خوریم که چقد برای متحول شدن زمینه داشتن و میتوان دستمایه های خوبی برای سینما باشند...
این بزرگان همیشه به دنبال داستان هایی رفتن که از نظر ادبی چندان داستانهای موفقی نبودن ولی خوب از این داستانها استفاده کردن و وقتی آنها رو به مدیوم سینما تبدیل کردن تبدیل به یک اثر موافق شدن......مثال.......Death And The Maiden/

سپاس دوستان...
خواهش میکنم دوستان اینجا هم تشریف بیارید .. .. نظرتون رو بگید خوشحال میشم...
http://worldstreams.org/worldmusic/
hamid@worldstreams.org

طفلی به نام شادی ، دیریست گم شده ست .
با چشم های روشن براق ,
با گیسویی بلند به بالای آرزو.
هر کس ازو نشانی دارد ما را کند خبر
این هم نشان ما :
یک سو خلیج فارس.... سوی دگر خزر
― دکترشفیعی کدکنی

کوک کن ساعتِ خویش !
اعتباری به خروسِ سحری، نیست دگر
دیر خوابیده و برخاسـتنـش دشـوار است
کوک کن ساعتِ خویش !
که مـؤذّن، شبِ پیـش
دسته گل داده به آب
و در آغوش سحر رفته به خواب
کوک کن ساعتِ خویش !
شاطری نیست در این شهرِ بزرگ
که سحر برخیزد
شاطران با مددِ آهن و جوشِ شیرین
دیر برمی خیزند
کوک کن ساعتِ خویش !
که سحرگاه کسی
بقچه در زیر بغل،
راهیِ ... دیدن ادامه » حمّامی نیست
که تو از لِخ لِخِ دمپایی و تک سرفه ی او برخیزی
کوک کن ساعتِ خویش !
رفتگر مُرده و این کوچه دگر
خالی از خِش خِشِ جارویِ شبِ رفتگر است
کوک کن ساعتِ خویش !
ماکیان ها همه مستِ خوابند
شهر هم . . .
خوابِ اینترنتیِ عصرِ اتم می بیند
کوک کن ساعتِ خویش !
که در این شهر، دگر مستی نیست
که تو وقتِ سحر، آنگاه که از میکده برمی گردد
از صدای سخن و زمزمه ی زیرِ لبش برخیزی
کوک کن ساعتِ خویش !
اعتباری به خروسِ سحری نیست دگر
و در این شهر سحرخیزی نیست
و سحر نزدیک است......

از که بگریزی از خود ، ای محال / مولانا

آقای نخست وزیر مشروب نمی خورد
آقای نخست وزیر دود نمی کشد
آقای نخست وزیر در خانه ای حقیر اقامت دارد
ولی بیچارگان حتی خانه ی حقیری هم ندارند .

کاش گفته می شد :

آقای نخست وزیر مست است
آقای نخست وزیر دودی است
اما حتی یک فقیر میان مردم نیست. برتولت برشت

بدیهای من بخاطر بدی کردن نیست ،
بخاطر احساس شدید خوبی های بی حاصل است..

با درد بساز چون دوای تو منم، در کس منگر که آشنای تو منم
گر کشته شدی مگو که من کشته شدم
شکرانه بده که خون بهای تو منم....

به آرامی آغاز به مردن میکنی
اگر سفر نکنی... اگر چیزی نخوانی..
اگر به موسیقی زندگی گوش ندهی..
اگر از خودت قدردانی نکنی..
به آرامی آغاز به مردن میکنی... اگر برده عادات خود شوی..
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی..
اگر روزمرگی را تغییر ندهی.. اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی..
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی..
تو به آرامی آغاز به مردن می کنی ..اگر هنگامی که با شغلت یا عشقت شاد نیستی..
آن را عوض نکنی............

برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست
گویی همه خوابند، کسی را به کسی نیست

آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست

این قافله از قافله سالار خراب است
اینجا خبر از پیش‌ رو و باز پسی نیست

هوشنگ ابتهاج

هر کسی داستان خودش را دارد
قصه ی من هم
از آنجا شروع شد،

که ،

دیر رسیدم

یا بفرما به سرایم
یا بفرما
به سر، آیم
غرضم وصل تو باشد

چه تو آیی

چه من آیم....